انواع افزودنی های بتن

29 آبان ، 1402
شرکت پایون

بتن یکی از پرمصرف‌ترین مصالح ساختمانی است که کیفیت آن روی استحکام و مقاومت بنا تاثیر مستقیم دارد؛ ازاین رو استفاده از مواد مرغوب برای ترکیبات بتن بسیار حائز اهمیت است. به علاوه به لطف دانش روز می‌توان برای افزایش کیفیت و کارایی این محصول از انواع افزودنی های بتن کمک گرفت.

افزودنی‌ها موادی هستند که به مخلوط بتن اضافه می‌شوند تا خصوصیات و عملکرد آن را بهبود بخشند. این افزودنی‌ها به صورت جسم‌های جامد، مایع یا گازی موجود هستند و در فرآیند تهیه بتن یکپارچگی و همبستگی بین ذرات بتن را افزایش می‌دهند. انواع افزودنی های بتن برای اهداف مختلفی مانند افزایش مقاومت، بهبود مقاومت در برابر سایش، کاهش نفوذپذیری، تنظیم زمان اولیه و نهایی گیرش بتن و تنظیم خواص ظاهری مانند رنگ و پوشش مورد استفاده قرار گیرند.

به کار بردن انواع افزودنی‌های معدنی و شیمیایی در بتن، امکان بهبود خصوصیات و عملکرد آن را فراهم می‌کند و در صورت استفاده بهینه از افزودنی‌ها، می‌توانید عملکرد بتن را بهبود دهید و نیازهای خاص پروژه‌های ساختمانی را برطرف کنید. با توجه به اهمیت این موضوع رد حوزه ساخت‌وساز، این مقاله از مجموعه پایون به بررسی جامع انواع افزودنی های بتن اختصاص دارد.

انواع افزودنی های معدنی بتن

افزودنی‌های معدنی بتن موادی هستند که به ترکیبات سازنده بتن نظیر سیمان، ماسه و شن اضافه می‌شوند تا خواص و عملکرد آن‌ها را بهبود بخشند. این افزودنی‌ها از منابع معدنی مختلفی مانند پزولان‌ها، سنگ‌آهک، سیلیس و غیره تهیه می‌شوند و مقاومت بتن را افزایش داده، موجب صرفه‌جویی در مصرف برخی مواد اولیه شده و روی ماهیت و کارکرد بتن تاثیر خواهند داشت.

با استفاده از افزودنی‌های معدنی به بتن به خوبی می‌توان به نیازها و استفاده‌های مختلف در پروژه‌های ساختمانی پاسخ داد و خصوصیات بهبود یافته‌ای را نسبت به بتن معمولی ارائه کرد؛ با این ‌حال باید توجه کنید که لازم است، استفاده از افزودنی‌های معدنی را بر اساس نیازها و توصیه‌های فنی منابع معتبر انجام دهید.

خاکستر بادی

خاکستر بادی یک نوع افزودنی معدنی بتن است که از زغال‌سنگ سوخته در نیروگاه‌های حرارتی به دست می‌آید. خاکستر بادی دارای ذرات ریز و شیشه‌ای است که به عنوان یک پوزولان عمل می‌کند. پوزولان ماده‌ای است که در حضور آب و سیمان پرتلند واکنش نشان می‌دهد و باعث تولید سمانت جدید می‌شود. این سمانت جدید با پر کردن فضای خالی بین دانه‌های سیمان، خواص بتن را بهبود می‌بخشد.

همچنین آزمایش‌ها نشان داده خاکستر بادی یا fly ash حاوی درصد بالایی از اکسید فلزات سنگینی مثل آهن، سیلیسیم، کلسیم، آلومینیوم، منیزیم و ... است که به دلیل واکنش شیمیایی مناسبی که ایجاد می‌کنند جایگزین مناسبی برای سیمان خواهد بود.

از مزایای استفاده از خاکستر بادی در بتن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • ذرات ریز و کروی خاکستر بادی باعث کاهش مصرف آب می‌شود.

  • به دلیل بهبود عملکرد بتن با میزان آب مصرف شده، احتمال آب انداختن بتن را کم می‌کند.

  • با این افزودنی معدنی، دانه‌های بتن به ندرت از هم جدا می‌شوند و انسجام و چسبندگی بین آن‌ها افزایش می‌یابد.

  • با توجه به سایر شرایط می‌توان زمان گیرش بتن را بهبود بخشید.

انواع افزودنی بتن

افزودنی خاکستر بادی

 دوده سیلیس

دوده سیلیس یا پودر میکرو سیلیس پودری خاکستری رنگ است که در جریان تولید آلیاژهای میکروسیلیس در کوره‌های قوس الکتریکی حاصل می‌شود. برای درک دوده سیلیس باید بدانید پوزولان نوعی سیلیس است که به خودی خود حالت چسبندگی ندارد؛ اما زمانی که در معرض رطوبت قرار می‌گیرد، ترکیباتی با حالت سیمانی ایجاد می‌کند.

دوده سیلیس با فعالیت پوزولانی شدیدی که دارد، گزینه مناسبی برای فعالیت‌های ساختمان سازی و ترکیب با بتن است. از جمله کاربردهای این ماده می‌توان به ایجاد استحکام و دوام در بتن، تولید بتن پاششی، تولید بتن آب بند و بتن های کف سازی اشاره کرد.

مزایای دوده سیلیس عبارتند از:

  • کاهش زمان گیرش بتن تازه

  • کاهش احتمال پدیده آب انداختگی در بتن تازه

  • عدم جدا شدن ذرات بتن از هم به دلیل افزایش چسبندگی بین ذرات در بتن تازه

  • افزایش دوام و مقاومت بتن سخت شده

  • کاهش نفوذپذیری بتن سخت

  • افزایش ضریب ارتجاعی بتن سخت

 سرباره آهن

سرباره آهن یکی از محصولات جانبی صنایع ذوب آهن است که در کنار آب واکنش نشان داده و موادی شبه سیمانی تولید می‌کند. این ماده از اکسیدهای فلزی مثل سیلیس، کلسیم، آلومینیوم، منیزیم، اکسیدهای منگنز و آهن و گوگرد تشکیل شده است که درصد این اکسیدها، کیفیت واکنش زایی آن را مشخص می‌کنند.

زمانی که سرباره آهن را در واکنش‌های شیمیایی مخصوص تخلیص کنند، روباره‌ای با ترکیب شیشه‌ای و آمورف تولید می‌شود که دانه‌های هم اندازه سیمان دارد.

موارد زیر از مزایای استفاده از روباره در بتن سخت و بتن تازه هستند:

  • هرچه اندازه روباره ریزتر باشد، احتمال آب انداختگی بتن ساده نیز کاهش می‌یابد.

  • اگر شرایط استفاده از روباره 100 را به درستی رعایت کنید، مقاومتی مشابه با سیمان پورتلند حاصل می‌شود.

  • بسته به سایر شرایط روباره 80 می‌تواند زمان گیرش بتن را افزایش دهد.

  • سرباره با هیدروکسید کلسیم موجود در سیمان واکنش داده و فضای خالی بتن را پر می‌کند؛ به این ترتیب نفوذپذیری بتن کاهش یافته و مصالح فولادی به کار رفته در آن هیچ تماسی با جریان هوا نخواهند داشت و احتمال زنگ زدن و پوسیدگی به حداقل می‌رسد.

خاکستر پوسته برنج

خاکستر پوسته برنج محصول جانبی کشاورزی محسوب می‌شود که در شالی‌کوبی‌ها به دست می‌آید. این محصول یک نوع افزودنی معدنی بتن است که از سوزاندن پوسته برنج یا همان شلتوک برنج تولید می‌شود. این ماده که حاوی مقدار قابل توجهی سیلیس (SiO2) است، در صنایع مختلف از جمله فولاد و تولید بتن کاربرد بسیاری دارد.

RHA یا خاکستر پوسته برنج یکی از انواع مواد افزودنی بتن به شمار می‌رود که مشابه دوده سیلیس نوعی پوزولان بوده که باعث بهبود عملکرد بتن می‌شود. به علاوه این ماده ارزان قیمت به دلیل کاهش سیمان مصرفی باعث مقرون به صرفه بودن قیمت نهایی بتن خواهد شد.

از مزایای خاکستر پوسته برنج می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • مقاومت فشاری بتن را بهبود می‌بخشد.

  • چگالی بتن را در حد متعادل نگه می‌دارد.

  • ساختار غیرقابل نفوذی از بتن حاصل می‌شود که در مقابل هیدراته شدن و سایر عوامل مخرب مقاوم است.

  • دوام بتن را به دلیل افزایش خصلت ارتجاعی تضمین می‌کند.

  • مناسب با ساختار محیط زیست است.

 انواع مواد افزودنی های شیمیایی بتن

افزودنی‌های شیمیایی بتن نیز مانند افزودنی‌های معدنی برای بهبود خواص بتن و افزایش عملکرد آن مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای بررسی بیشتر این مواد افزودنی در ادامه مقاله با پایون همراه باشید.

مواد افزودنی کاهش دهنده آب

مواد افزودنی کاهش دهنده آب موادی هستند که به بتن اضافه می‌شوند تا با حفظ کارایی بتن، مقدار آب لازم برای اختلاط کاهش یابد. این کار باعث افزایش مقاومت و کاهش نفوذپذیری بتن می‌شود. مواد افزودنی کاهش دهنده آب معمولاً شامل سورفکتانت‌های آنیونی یا کاتیونی هستند که باعث پراکندگی ذرات سیمان و کاهش ویسکوزیته خمیر سیمان می‌شوند. مواد افزودنی کاهش دهنده آب را می‌توان به سه دسته تقسیم کرد:

  • روان کننده‌ها: این دسته از مواد افزودنی کاهش دهنده آب باعث کاهش آب تا ۵ درصد و افزایش اسلامپ بتن تا ۱۰ سانتی‌متر شده و برای بتن‌های با نسبت آب به سیمان بالا و مقاومت پایین مناسب هستند. از روان کننده‌های رایج می‌توان به لیگنوسولفونات، پلیمر نفتالین سولفونات فرمالدئید و پلیمر ملامین فرمالدئید اشاره کرد.

  • فوق روان کننده‌ها: این دسته از مواد افزودنی کاهش دهنده آب باعث کاهش آب تا ۱۵ درصد و افزایش اسلامپ بتن تا ۲۰ سانتی‌متر می‌شوند و برای بتن‌های با نسبت آب به سیمان پایین و مقاومت بالا مناسب هستند. فوق روان کننده‌های رایج شامل پلی کاربوکسیلات، پلی گلایکول، پلی آکرولات و پلی آکرولامید می‌شوند.

  • ابر روان کننده‌ها: این دسته از مواد افزودنی کاهش دهنده آب باعث کاهش آب تا ۳۰ درصد و افزایش اسلامپ بتن تا ۳۰ سانتی‌متر می‌شوند. ابر روان کننده‌ها برای بتن‌های خود تراز، خود جمع شونده، خود تخلخل مناسب هستند. از ابر روان کننده‌های رایج می‌توان به پلی کاربوکسیلات با قابلیت جذب بالا، پلی دورات، اشاره کرد.

مواد افزودنی کندگیر کننده

اغلب در پروژه‌های ساخت و ساز می‌شنویم که برای سریع‌تر خشک شدن بتن اقداماتی انجام می‌دهند. اما مواردی نیز پیش می‌آید که نیاز به افزایش زمان سفت شدن بتن باشد؛ زیرا بتن سفت شده خاصیت شکل‌پذیری خود را از دست داده است. برای چنین مواردی مواقعی معمولا از مواد افزودنی کندگیر کننده کمک می‌گیرند. مثالی از کاربرد مواد کندگیر کننده عبارتند از:

  •  بتن‌ریزی در مناطق گرمسیری یا هوای گرم
  •  مسیرهای طولانی که نیاز به حمل بتن باشد.
  •  زمانی که ریختن و پرداخت بتن وقت‌گیر است.
  • زمانی که احتمال وقفه در پروسه بتن‌ریزی وجود داشته باشد.

انواع افزودنی های بتن

مواد افزودنی کندگیر کننده

مواد افزودنی زودگیر کننده

مواد زودگیر کننده موادی هستند که به بتن اضافه می‌شوند تا زمان گیرش و سخت شدگی بتن را تغییر دهند. این مواد باعث می‌شوند که بتن سریع‌تر گیرش و سخت شود. این کار ممکن است به منظور افزایش سرعت اجرا، کاهش زمان قالب‌گیری، افزایش مقاومت اولیه و کاهش حساسیت به دما باشد.

مواد زودگیر کننده شامل مواد آلی یا ترکیبی از مواد آلی و معدنی هستند که با افزایش فعالیت یون‌های سیمان، سرعت واکنش‌های هیدراتاسیون را افزایش می‌دهند. مواد زودگیر کننده را می‌توان به دو دسته آلی و معدنی دسته‌بندی کرد:

  • مواد زودگیر کننده آلی: این دسته از مواد زودگیر کننده شامل قندها، نمک‌های قلیایی، نمک‌های کلسیم، نمک‌های آلومین، نمک‌های فسفات، نمک‌های نیترات و نمک‌های کلرید هستند. این مواد با تحریک ژل CSH جذب آب را افزایش داده و تسریع در گیرش بتن ایجاد می‌کنند.

  • مواد زودگیر کننده معدنی: این دسته از مواد زودگیرکننده شامل سولفات کلسیم، سولفات آلومین، سولفات پتاس، سولفات سدیم و ... هستند. این مواد با تحريك يك يا چندي از كليكرهاي سيمان (آليت، بليت، فيروآليت) يا افزايش فعاليت يك يا چند يون حائز اهميت در فرآيند هيدراسيون (كلسيم، سيليكات، آلومي نات)، سرعت واکنش‌های هيدراتاسيون را افزايش داده و تسريع در گيرش بتن ايجاد می‌کنند.

مواد افزودنی حباب زا

مواد افزودنی حباب زا یکی از محصولاتی بود که به طور اتفاقی کشف شد و بعد از آن مورد استفاده قرار گرفت. مواد افزودنی حباب زا در بتن موادی هستند که باعث می‌شوند حباب‌های کوچک و یکنواخت هوا در بتن تشکیل شوند. این حباب‌ها مزایایی مانند افزایش دوام بتن در برابر یخ‌زدگی و ذوب شدن، کاهش نفوذپذیری وزن بتن و بهبود انسجام و تراکم بتن را دارند؛ اما این حباب‌ها معایبی مانند کاهش مقاومت فشاری و خمشی بتن را نیز نشان می‌دهند.

امروزه انواع افزودنی بتن به صورت پودر یا مایع به بازار عرضه می‌شوند که به عنوان حباب‌ساز مورد استفاده قرار می‌گیرند و باعث تولید چرخه‌ای حباب‌ها می‌شوند که تمایلی به پیوستگی ندارند. به کمک این مواد حباب زا 3 دسته حفره به طور طبیعی در بتن شکل می‌گیرند:

  • حفره‌های موسوم به ژل که بر اثر هیدراسیون سیمان ایجاد شده و ژل سیمان را تولید می‌کنند.

  • حفره‌های مویین که قسمت‌های حاوی آب بتن که توسط ژل‌های سیمان پر نمی‌شوند را پوشش می‌دهد. حجم این حفره‌ها بزرگ‌تر از ژل است و در بتن سفت شده دیده می‌شود.

  • حباب‌های دسته سوم در زمان مخلوط کردن بتن حاصل می‌شوند و در هنگام قالب‌گیری بتن به دلیل عدم تراکم کافی حباب‌های هوا در بتن باقی می‌مانند.

مواد افزودنی پوزولانی

یکی از انواع افزودنی های مجاز بتن، مواد افزودنی پوزالانی هستند که به بتن اضافه می‌شوند و از طریق تعامل با هیدروکسید کلسیم موجود در بتن، فرآیند خودمختاری (Pozzolanic Reaction) را آغاز می‌کنند. این فرآیند باعث افزایش مقاومت و دوام بتن شده و به دو نوع طبیعی و مصنوعی تقسیم می‌شوند. پوزولان‌های طبیعی شامل خاکسترهای آتش‌فشانی هستند؛ در حالی که خاکستر بادی و دوده سیلیس را جزو پوزولان های مصنوعی دسته‌بندی می‌کنند.

 مواد افزودنی آب‌بند

مواد افزودنی آب بند بتن موادی هستند که به بتن اضافه می‌شوند و از نفوذ رطوبت و آب به داخل بتن جلوگیری می‌کنند. این مواد نفوذپذیری بتن را کاهش داده و خاصیت دافع آب به بتن می‌دهند. این مواد باعث افزایش دوام و مقاومت بتن در برابر عوامل مخرب محیطی شده و به دو نوع آب بند و نم بند تقسیم می‌شوند. آب‌بندها در شرایطی که بتن تحت فشار آب قرار دارد، به کار می‌روند. نم بندها در شرایطی که بتن در معرض رطوبت سطحی قرار دارد، به کار می‌روند. این مواد ممکن است شامل صابون، اسیدهای چرب، ذرات جامد ریز، پلیمرها و غیره باشند.

مواد افزودنی گاز ساز

مواد افزودنی گاز ساز بتن موادی هستند که در مخلوط بتن تازه، طی فرایند هیدراتاسیون و پیش از اینکه گیرش اولیه خمیر سیمان ایجاد شود، حباب‌هایی از گاز تولید می‌کنند و بدین ترتیب، مقدار انبساط معینی را در بتن، ملات یا گروت به وجود می‌آورند. این افزودنی که باعث افزایش دوام و کارایی بتن شده، به دو نوع تک جزئی و چند جزئی تقسیم می‌شود. گروه اول شامل یک نوع عامل تولید کننده گاز و مقدار جزئی از ترکیبات دیگر هستند که سرعت بخشیدن به واکنش و پایداری حباب‌ها را منجر می‌شوند.

گروه دوم نیز علاوه بر مواد تولیدکننده گاز، مواد شیمیایی دیگری برای افزایش مقاومت و کاهش آب مورد نیاز دارند. از جمله گازهایی که توسط این افزودنی‌ها تولید می‌شوند می‌توان نیتروژن، هوا، اکسیژن و هیدروژن را نام برد که به کمک برخی فلزات و انواع مواد دیگر این فرایند انجام می‌گیرد.

حتما این سوال برای شما مطرح شده که تاثیر این افزودنی های بتن چیست؟ باید بدانید بتن تازه و بتن سخت بعد از استفاده از حباب زا، هر یک متحمل تغییرات قابل قبولی می‌شوند.

  • افزودنی‌های حباب زا در کنار سایر عوامل کاهش دهنده می‌تواند باعث کاهش چشمگیر میزان آب شود.

  • افزودنی‌های چند جزئی کارایی بتن را برای مدت طولانی بالا می‌برند.

  • این افزودنی‌ها با انبساطی که در بتن ایجاد می‌کنند، فرآیند انقباض طبیعی بتن را پوشش داده و مانع جمع شدگی آن می‌شوند.

  • زمان گیرش اولیه و نهایی بتن توسط افزودنی‌های حباب‌ساز کاهش می‌یابند.

  • استفاده از افزودنی حباب‌ساز به دلیل ایجاد تخلخل نامنظم روی سطح بتن سفت شده باعث کاهش مقاومت بتن می‌شود؛ اما به کمک مهندسان پایون و استفاده بهینه از افزودنی چند جزئی می‌توان این کاهش مقاومت را به خوبی کنترل کرد.

  • چگالی بتن را به خوبی می‌توان به کمک این مواد کاهش داد.

مواد افزودنی ضد حباب هوا

مواد افزودنی ضد حباب هوا برای بتن موادی هستند که به منظور حذف حباب‌های هوای اضافی ایجاد شده در بتن مورد استفاده قرار می‌گیرند. گاهی اوقات وجود برخی از مواد افزودنی دیگر یا شرایط خاص مخلوط کردن، حمل و ریختن بتن باعث تولید حباب‌های هوا در بتن می‌شود که ممکن است به کیفیت و مقاومت بتن آسیب بزند.

 مواد افزودنی ضد حباب هوا باعث کاهش تخلخل، نفوذپذیری و جذب آب بتن شده و در نتیجه دوام و استحکام بتن را افزایش می‌دهند. این مواد معمولاً شامل ترکیبات سطح فعال یا سورفکتانت هستند که باعث شکستن حباب‌های هوا و تسهیل خروج آن‌ها از بتن می‌شوند.

مواد افزودنی ضد انبساط سنگ‌دانه‌های قلیایی

مواد افزودنی ضد انبساط سنگ‌دانه‌های قلیایی بتن موادی هستند که به منظور کاهش واکنش قلیایی-سیلیکا (ASR) در بتن مورد استفاده قرار می‌گیرند. این واکنش یک پدیده خراب کننده است که در اثر تعامل سیمان قلیایی و سیلیکای موجود در سنگ‌دانه‌ها اتفاق می‌افتد و تشکیل ژل باعث انبساط، ترکیدگی و کاهش مقاومت بتن می‌شود.

مواد افزودنی ضد انبساط سنگ‌دانه‌های قلیایی به دو گروه تقسیم می‌شوند:

1. گروه اول: موادی که در کاهش انبساط به علت واکنش سیلیسی- قلیایی نقش دارند. این گروه شامل مواد زیر است:

  •  فرآورده‌های زغال‌سنگ
  •  خاکستر بادی
  • خاکستر دوده سیلیس
  • فلورید کلسیم
  •  نمک‌های لیتین

2. گروه دوم: موادی که در جذب یون‌های قلیایی نقش دارند. این گروه شامل مواد زیر است:

  • فسفات‌های آمونیوم
  • فسفات‌های سدیم
  • فسفات‌های پتاس
  • فسفات‌های کلسیم

 مواد افزودنی ضد آب شستگی

نفوذ آب به داخل بتن یکی از عوارض مخربی است که به مرور زمان کیفیت بتن را کاهش می‌دهد. مواد افزودنی ضد آب شستگی بتن موادی هستند که به منظور مقاوم‌سازی بتن در برابر شستگی تحت فشار آب مورد استفاده قرار می‌گیرند. این مواد باعث کاهش نفوذپذیری و جذب آب بتن می‌شوند و خواص چسبندگی بتن را بهبود می‌بخشند.

مواد افزودنی ضد آب شستگی عموماً برای سازه‌های بتنی مدفون در آب، نظیر تونل‌ها، کانال‌ها، سدها و فونداسیون‌ها کاربرد دارند و از لاستیک‌های طبیعی و مصنوعی و غلیظ کننده‌های پایه سلولوزی تشکیل شده‌اند. برخی از این مواد عبارتند از:

  • رزین‌های پلیمر

  • پلیمرهای آکریلیک

  • پلیمرهای سولفونات

  • پلیمرهای وینیل

  • پلیمرهای استایرن

مواد افزودنی ملات

ملات بتن یک نوع ملات است که از سیمان، آب و شن تشکیل شده و برای چسباندن بلوک‌ها، آجرها و سایر مصالح ساختمانی به کار می‌رود. همان ‌طور که تا اینجا گفتیم، مواد افزودنی بتن چیست، در ادامه لازم است بدانید که مواد افزودنی ملات بتن نیز موادی هستند که به ملات بتن اضافه می‌شوند و خواص آن را بهبود می‌بخشند. مواد افزودنی ملات بتن ممکن است شامل مواد زیر باشند:

  • روان کننده‌ها: این مواد باعث کاهش نسبت آب به سیمان در ملات بتن می‌شوند و در نتیجه کارایی، پخش پذیری، چسبندگی و مقاومت ملات را افزایش می‌دهند.

  • تنظیم کننده‌های زمان گیرش: این مواد زمان گیرش اولیه و نهایی ملات بتن را تحت تاثیر قرار می‌دهند. این تغییرات بستگی به شرایط دمایی، نوع سیمان و نحوه اجرای کار دارد. این تنظیم کننده‌ها به دو نوع تسریع کننده و کند کننده تقسیم می‌شوند.

  • حباب زاها: این مواد باعث تولید حباب‌های هوا در ملات بتن می‌شوند و در نتیجه چگالی، جذب آب، نفوذپذیری و دوام ملات را تغییر می‌دهند. این حباب‌ها همچنین باعث جلوگیری از ترکیدگی ناشی از چرخه‌های یخ‌زدگی و ذوب شدگی در شرایط سردسیر خواهند شد.

  • ضد ژل: این مواد باعث جلوگیری از جداسازی آب از خمیر سیمان در حالت تازه و تشکيل لکه‌های رطوبتي روي سطح خارجي قطعات بتن در حالت سخت شده هستند.

انواع افزودنی بتن شیمیایی و معدنی

مواد افزودنی ملات 

 مواد افزودنی کاهنده جمع شدگی بتن

جمع شدگی بتن یک پدیده است که در اثر تغییر حجم بتن به دلایل مختلف رخ می‌دهد و ممکن است به کیفیت و مقاومت بتن آسیب بزند. مواد افزودنی کاهنده جمع شدگی بتن موادی هستند که به منظور کاهش ترک‌های ناشی از جمع شدگی بتن استفاده می‌شوند. این مواد با کاهش کشش سطحی آب در حفرات ریز بتن، جمع شدگی را کاهش می‌دهند و در نتیجه ترک‌های ناشی از خشک شدن، انبساط واکنش‌های درون بافتی را کاهش می‌دهند.

مواد افزودنی بازدارنده خوردگی

مواد افزودنی بازدارنده خوردگی بتن موادی هستند که به بتن اضافه می‌شوند و از خوردگی میلگردهای فولادی داخل بتن جلوگیری می‌کنند. این مواد باعث کاهش نفوذپذیری بتن، افزایش مقاومت الکتریکی بتن، تغییر پتانسیل الکترودی فولاد و تشکیل لایه‌های محافظ روی سطح فولاد می‌شوند. این مواد به دو نوع آلی و معدنی تقسیم می‌شوند. مواد آلی شامل ترکیبات آمین، نیترات، استات، فسفات و غیره هستند و مواد معدنی شامل کرومات، سیلیکات، کربنات و غیره می‌شوند.

مواد افزودنی چسباننده

مواد افزودنی چسباننده بتن موادی هستند که به بتن اضافه می‌شوند و چسبندگی بین سیمان، آب، شن و مصالح دیگر افزایش می‌دهند. این مواد باعث کاهش جداشدگی و ترکیدگی بتن می‌شوند و در نتیجه کیفیت و دوام بتن را بهبود می‌بخشند. مواد افزودنی چسباننده به دو نوع طبیعی و مصنوعی تقسیم می‌شوند. مواد چسباننده طبیعی شامل چسب گل، رزین، نشاسته، پروتئین و غیره و مواد چسباننده مصنوعی شامل پلیمرها، لاتکس، سلولز، سورفکتانت‌ها و غیره هستند.

مواد افزودنی ضد قارچ، ضد باکتری و ضد عفونی‌کننده

مواد افزودنی ضد قارچ، ضد باکتری و ضد عفونی‌کننده بتن مواد شیمیایی یا طبیعی هستند که به بتن اضافه می‌شوند تا از رشد و تکثیر باکتری‌ها، میکروب‌ها و قارچ‌ها در بتن سخت شده جلوگیری کنند. این مواد خواص بتن را بهبود بخشیده و دوام آن را تضمین می‌کنند. برخی از این مواد عبارتند از:

  • امولسیون‌های دی الدرین، فنول پلی هالوژنات و ترکیبات مس که دارای خاصیت ضد قارچ و ضد باکتری هستند.

  • فرمالدهید، گلوتارالدهید، کلرامین‌ها و کلرهگزیدین که دارای خاصیت ضد عفونی‌کننده هستند.

  • نانو ذرات نقره، تیتانیوم دی‌اکسید، روی اکسید و مس که دارای خاصیت ضد باکتری و ضد قارچ هستند.

مواد افزودنی رنگ‌دانه بتنی

مواد افزودنی رنگ‌دانه بتنی موادی هستند که به بتن اضافه می‌شوند تا رنگ آن را تغییر دهند. این مواد می‌توانند از نوع شیمیایی یا طبیعی باشند و باید در مقابل نور و قلیایی‌ها مقاومت نشان دهند و در واکنش‌های آبگیری سیمان دخالت نکنند. برخی از این مواد عبارتند از:

1. سیمان پرتلند سفید که رنگ بتن را سفید می‌کند.

2. اکسید آهن که رنگ بتن را قرمز، قهوه‌ای، سیاه یا زرد می‌کند.

3. اکسید کروم که رنگ بتن را سبز می‌کند.

4. کبالت که رنگ بتن را آبی یا لاجوردی می‌کند.

5. ژل میکروسیلیس که در رنگ‌های مختلف برای بتن‌های تزئینی استفاده می‌شود.

 مواد افزودنی‌ کاهش دهنده آب

 مواد افزودنی کاهش دهنده آب، مواد شیمیایی یا طبیعی هستند که به بتن اضافه می‌شوند تا مقدار آب مورد نیاز برای اختلاط بتن را کاهش دهند. این مواد باعث می‌شوند که ذرات سیمان پراکنده شده و از لخته شدن جلوگیری کنند. مواد افزودنی کاهش دهنده آب که می‌توانند خواص بتن را بهبود بخشیده و مقاومت و دوام آن را افزایش دهند به سه دسته کم، متوسط و زیاد تقسیم می‌شوند. این دسته‌بندی بر اساس درصد کاهش آب نسبت به آب اولیه برای یک اسلامپ معین است. برخی از مواد شیمیایی مورد استفاده برای هر دسته عبارتند از:

  • کم: لیگنوسولفونات، پلیمر نفتالین سولفونات فرمالدهید، پلیمر ملامین فرمالدهید سولفونات

  • متوسط: پلی‌کربوکسیلات، پلی‌آکریلات، پلی‌آکرولامید

  • زیاد: پلی‌کربوکسیلات با وزن مولکولی بالا، پلی‌آکرولات با وزن مولکولی بالا

مجموعه پایون، از جمله مجموعه‌های فعال و حرفه‌ای در حوزه انواع مصالح ساختمانی شما را همراهی می‌کند تا در تهیه بهترین و مرغوب‌ترین مواد مشکلی نداشته و به مقرون‌به‌صرفه‌ترین مواد دسترسی داشته باشید. جهت کسب اطلاعات تکمیلی درباره انواع افزودنی های بتن، از طریق پل‌های ارتباطی با کارشناسان ما در ارتباط باشید.

اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی
6LfYGFMgAAAAAF6YmqbT-_dIDsNXJasTx5b83yKx